De ambulance scheurt door de straat met loeiende sirenes. Binnenin piept de monitor terwijl de verpleegkundige werkt in de smalle hoek naast de brancard. De camera volgt elke beweging. Het beeld stroomt naar de Spoedeisende Hulp. Daar ziet het team hoe de borstkas op en neer gaat, hoe de huid lichter of donkerder wordt. Ze volgen de reactie op zuurstof, de spanning rond de ogen en de manier waarop het lichaam meegeeft wanneer er steun wordt geboden.
In de traumakamer, de ruimte op de Spoedeisende Hulp waar acute patiënten binnenkomen en het team zich voorbereidt op ingrepen die onmiddellijk aandacht vragen, kijkt de ploeg die dienst heeft mee. De arts-assistent kiest de kamer die past bij wat zichtbaar wordt. Verpleegkundigen leggen infuusmateriaal klaar. De traumaleider zet de eerste stappen uit zodat de opvang aansluit op wat onderweg zichtbaar is. De voorbereiding loopt terwijl de ambulance onderweg is.
Dat geeft de Spoedeisende Hulp een voorsprong bij keuzes die er toe doen, zoals welke kamer wordt ingezet, welke professionals klaarstaan en welke materialen klaar liggen zodra de ambulance stopt en de brancard binnen wordt gereden.
In deze podcast bespreekt Lotte Terwindt met Jelle van Nieuwenborg hoe Spoedzorg Connect groeit van idee naar een systeem dat de acute keten opent. Lotte vertelt hoe waardevol het is dat de ambulance en Spoedeisende Hulp dezelfde rit delen. Hoe dat gedeelde zicht voorbereiding naar voren haalt. En hoeveel doorzettingsvermogen nodig is om zo’n innovatie te brengen in een omgeving waar elke seconde telt.
🎧 Liever kijken? Bekijk hier de hele aflevering:
Spoedzorg Connect ontstaat doordat ambulance en Spoedeisende Hulp werken met een tijdsblok waarin inzichten verloren gaan. De rit tussen straat en ziekenhuis bevat informatie over hoe een situatie zich ontwikkelt, alleen bereikt die kennis de traumakamer pas op het moment dat de brancard binnen wordt gereden. Daardoor start de opvang vaak met vragen die veel eerder al beantwoord kunnen worden.
Amsterdam UMC, KPN en InSpark bouwen daarom aan een lijn die vanaf vertrek meeloopt. Niet om extra ogen toe te voegen, maar om het stuk tussen vertrek en binnenkomst bruikbaar te maken voor besluitvorming binnen het ziekenhuis.
“We willen dat iedereen aan tafel zit. Ambulanceverpleegkundigen, artsen en technologiepartners. Dan zie je pas wat nodig is om zo’n innovatie te laten landen.”
Lotte Terwindt | Amsterdam UMC.
Ambulancezorg en de Spoedeisende Hulp werken in omgevingen die weinig op elkaar lijken. In de wagen voert één verpleegkundige handelingen uit in een smalle werkstrook. In het ziekenhuis verplaatst het team zich tussen kamers waar meerdere opvangsituaties door elkaar lopen. Beide kanten werken onder hoge druk, alleen krijgen ze zelden mee wat er aan de andere kant van de keten speelt.
Tijdens Spoedzorg Connect ontstaat zicht op die verschillen doordat disciplines hun eigen werkwijze openleggen. Dat gedeelde beeld groeit stap voor stap, via momenten waarin professionals laten zien hoe hun omgeving werkt en welke keuzes daarbij horen.
Die openheid zorgt voor een andere dynamiek. Teams zien waar hun werelden op elkaar aansluiten en waar misverstanden ontstaan. Zo groeit draagvlak voor een verbinding die een werkproces ondersteunt dat door beide kanten wordt gedragen.
Daarom stappen InSpark en KPN samen de ambulance in, staan naast de verpleegkundige en zien hoe een situatie kan verschuiven wanneer de toestand van een patiënt achteruitgaat. In het ziekenhuis kijken zij mee hoe de Spoedeisende Hulp beelden gebruikt terwijl het team zich opstelt rond een binnenkomende brancard.
Tijdens gezamenlijke werksessies leggen ambulancezorg, Spoedeisende Hulp, juristen en ICT naast elkaar wat hun omgeving vraagt. Ze bespreken welke scènes uit de rit waarde toevoegen, hoe lang beelden meelopen en in welke situaties extra context helpt om de opvang eerder vorm te geven. Zo ontstaat een verbinding die past bij de manier waarop professionals onder druk werken.
Tijdens een pilot draaien vier ambulances mee met echte ritten zodat het team ziet hoe de verbinding zich houdt wanneer de ambulance versnelt, vertraagt of over drempels rijdt. Ze volgen hoe beelden binnenkomen terwijl de Spoedeisende Hulp meerdere opvangsituaties coördineert en welke momenten extra context bieden tijdens de voorbereiding.
“Je ziet pas wat een lijn toevoegt wanneer je ermee werkt tijdens echte ritten. Dan voel je hoe het helpt, waar het schuurt en wat het doet met het tempo.”
Lotte Terwindt | Amsterdam UMC.
De terugkoppeling van de werkvloer is leidend. Ambulanceverpleegkundigen geven aan welke delen van de rit richting geven voor de opvang. De traumakamer laat zien hoe informatie overgenomen wordt terwijl het team zich klaarzet rond de patiënt die binnen wordt gereden. Deze ervaringen bepalen welke onderdelen van de rit zichtbaar moeten blijven en waar aanpassingen helpen om het werkritme soepel te houden.
De verbinding groeit zodra professionals aangeven dat het beeld hen ondersteunt tijdens ritten waarin elke keuze snelheid vraagt. Zo ontwikkelt Spoedzorg Connect zich van pilot naar een werkwijze die past bij de dynamiek van acute zorg.
Spoedzorg Connect laat zien hoe sterk de acute keten wordt wanneer teams onderweg al zicht krijgen op de patiënt. De rit is geen afgesloten fase meer. De opvang start eerder.
InSpark ondersteunt zorgteams bij digitale transformatie met de professionals op de werkvloer als uitgangspunt.
Wil jij ook innovatie laten landen in een complexe omgeving? InSpark helpt organisaties met digitale transformatie die écht impact maakt. Van strategie tot adoptie, met focus op processen en mensen.